Piotr Wróbel to gitarzysta kapeli Akurat. Ponadto jest wokalistą i twórcą sporej części tekstów. Wśród najbardziej znanych piosenek jego autorstwa wymienić należy: „Droga dluga jest” i „Hahahaczyk” (jedne z moich ulubionych piosenek tej kapeli)

W kapeli jest od samego początku. Rolę wokalisty pełni dopiero od 2008 roku, wcześniej raczej nie występował w tej roli. Brał udział w nagraniu wszystkich czterech płyt Akurat. http://www.myspace.com/piotrwrobel - to jego prywatna strona z której można się o nim więcej dowiedzieć. Pozwolę sobie zacytować z tej strony jeden tekst: "Chciał być kolejarzem, ale wyuczył się na filmowca, grał w teatrze, ale żyje muzyką i poezją"

A oto Haczyk wspominany.

Do prostego człowieka

Gdy znów do murów klajstrem świeżym

Przylepiać zaczną obwieszczenia,

Gdy "do ludności", "do żołnierzy"

Na alarm czarny druk uderzy

I byle drab, i byle szczeniak

W odwieczne kłamstwo ich uwierzy,

Że trzeba iść i z armat walić,

Mordować, grabić, truć i palić;

Gdy zaczną na tysięczną modłę

Ojczyznę szarpać deklinacją

I łudzić kolorowym godłem,

I judzić "historyczną racją",

O piędzi, chwale i rubieży,

O ojcach, dziadach i sztandarach,

O bohaterach i ofiarach;

Gdy wyjdzie biskup, pastor, rabin

Pobłogosławić twój karabin,

Bo mu sam Pan Bóg szepnął z nieba,

Że za ojczyznę - bić się trzeba;

Kiedy rozścierwi się, rozchami

Wrzask liter pierwszych stron dzienników,

A stado dzikich bab - kwiatami

Obrzucać zacznie "żołnierzyków". -

- O, przyjacielu nieuczony,

Mój bliźni z tej czy innej ziemi!

Wiedz, że na trwogę biją w dzwony

Króle z pannami brzuchatemi;

Wiedz, że to bujda, granda zwykła,

Gdy ci wołają: "Broń na ramię!",

Że im gdzieś nafta z ziemi sikła

I obrodziła dolarami;

Że coś im w bankach nie sztymuje,

Że gdzieś zwęszyli kasy pełne

Lub upatrzyły tłuste szuje

Cło jakieś grubsze na bawełnę.

Rżnij karabinem w bruk ulicy!

Twoja jest krew, a ich jest nafta!

I od stolicy do stolicy

Zawołaj broniąc swej krwawicy:

"Bujać - to my, panowie szlachta!"

Julian Tuwim

Po co pisać nowe teksty skoro można wykorzystać stare! Genialna aranżacja teksty Juliana Tuwima w wykonaniu Akurat. Jest to jedna z bardziej znanych ich piosenek. Powstała w kontekście wysyłania polskich żołnierzy do Iraku. Czyli chłopaki starym słowom nadali nowy aktualny sens. Tuwim pisał to w kontekście rewolucji komunistycznej. Jak widać wyszło mu w miarę uniwersalnie. Na koncercie na którym byłem słowa tego tekstu zostały wyśpiewane przez megafon. Niesamowite wrażenie. Dostarcza prawdziwych emocji ta muzyka.

Troche historii

AKURAT został założony w Bielsku w 1994 roku. Chłopaki ropoczeli kariere od kilkukrotnego pokazaniu się na Woodstocku w latach: (1998, 1999, 2001). Potem zagrali również na Hunter Festcie i wielu innych polskich wydarzeniach rockowych.

Albumy jakie wydali to „Pomarańcza” moim zdaniem najlepszy, a także „Prowincja” i OPTYMISTYKA. Oczywiście na tych pozostałych też mi się podobali. Najnowsza płyta to OPTYMISTYKA ale szczerze mówiąc nie przekonałem się wciąż do niej.

Co grają?

Cytując z ich oficjalnej strony: "Niektórzy porównują AKURAT do The Madness, inni do Manu Chao. Z rodzimych gwiazd najbliżej mu do Kultu, Daabu, czy Dżemu. Pewne jest jednak to, że AKURAT wypracował swój własny, rozpoznawalny styl, a jego twórczość najłatwiej opisać używając słów: rock + reggae + ska + energia + niebanalne teksty."

Rzeczywiście trudno ich jednoznacznie zakfalifikować, niemniej według mnie chodzi raczej o niesamowity klimat na koncertach, czy podczas grania na gitarze do ogniska ich utworów, niż o jakąś bardzo ambitną muzyke. Sam bym ich przypisał do SKA i rocka.